带有春字的300首古诗
1、山阴道士如相见,应写黄庭换白鹅。——李白《送贺宾客归越》
2、数声风笛离亭晚,君向潇湘我向秦。——郑谷《淮上与友人别》
3、《清平调.其一》:云想衣裳花想容,春风拂槛露华浓。
4、触帘风送景阳钟,鸳被绣花重。——顾敻《虞美人·触帘风送景阳钟》
5、离歌且莫翻新阕。一曲能教肠寸结。——欧阳修《玉楼春·尊前拟把归期说》
6、春 晓孟浩然春眠不觉晓,处处闻啼鸟。夜来风雨声,花落知多少。咏柳贺知章碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出?二月春风似剪刀。次北固山下王湾客路青山外,行舟绿水前。潮平两岸阔,风正一帆悬。海日生残夜,江春入旧年。乡书何由达?归雁洛阳边。送元二使安西王维渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。劝君更饮一杯酒 ,西出阳关无故人。访戴天山道士不遇李白犬吠水声中,桃花带露浓。树深时见鹿,溪午不闻钟。野竹分青霭,飞泉挂碧峰。无人知所去,愁倚两三松。黄鹤楼送孟浩然之广陵李白故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
7、一年之计在于春,一切都像刚睡醒的样子,小草偷偷地冒出芽儿,桃花,杏花,梨花都开满了枝头,红的像火,粉的像霞,白的像雪。鸟儿也开始搭建自己的新巢,地里工作的农民也开始忙碌起来了,充满了希望、黯然生机。 景德镇陶瓷手艺人画的一些题材多是花鸟,所以描写春天的也很多,配有诗词,形成绘画,诗词,书法相结合。
8、难相见,易相别,又是玉楼花似雪。——韦庄《应天长·别来半岁音书绝》
9、阅尽天涯离别苦,不道归来,零落花如许。——王国维《蝶恋花·阅尽天涯离别苦》
10、 院子里、池塘边,梨花和柳絮都沐浴在如水的月光之中。阵阵微风吹来,梨花擂曳,柳条轻拂,飞絮蒙回。
11、 黑云翻fān墨mò未遮zhē山,白雨跳珠乱入船。
12、 远上寒山石径斜xiá,白云深处有人家。
13、春眠不觉晓,处处闻啼鸟——唐·孟浩然《春晓》 长江一帆远,落日五湖春——唐·刘长卿《饯别五十一南渡》 春风春雨花经眼,江北江南水拍天。——宋·黄庭坚《次元明韵寄子由》
14、直须看尽洛城花,始共春风容易别。——欧阳修《玉楼春·尊前拟把归期说》
15、 日长篱lí落无人过,唯有蜻蜓蛱jiá蝶dié飞。