描写春雨的诗句古诗词
1、清明时节雨纷纷,路上行人欲断魂。-----杜牧《清明》
2、青箬笠,绿蓑衣,斜风细雨不须归。张志和:《渔歌子》)(描写春雨的诗句古诗词)。
3、本该是阳光明媚的春日却是连日阴雨,乌云笼罩大地连日的大雨将堤坝冲毁。
4、一宵春雨晴,满地菜花吐。——郭仁移《村居》
5、游人脚底一声雷,满座顽云拨不开。天外黑风吹海立,浙东飞雨过江来。——出自宋代:苏轼《有美堂暴雨》
6、松间沙路净无泥,潇潇暮雨子规啼。____苏轼《浣溪沙·游蕲水清泉寺》
7、夜来风雨声,花落知多少。——孟浩然《春晓》
8、渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。____王维《渭城曲/送元二使安西》
9、南朝宋谢灵运《入彭蠡湖口》池塘生春草,园柳变鸣禽。南朝宋谢灵运《登池上楼》喧鸟覆春洲,杂英满芳甸。(描写春雨的诗句古诗词)。
10、林花谢了春红,太匆匆。无奈朝来寒雨晚来风。
11、 红烛秋光冷画屏,轻罗小扇扑流萤天阶夜色凉如水,卧看牵牛织女星-----唐·杜牧《秋夕》
12、羌笛何须怨杨柳,春风不度玉门关。——王之涣《凉州词》
13、云龙相得起,风电一时来。霢霂农桑野,冥蒙杨柳台。
14、满园春色关不住,一枝红杏出墙来。(叶绍翁《游园不值》)
15、欲验春来都少雨,野塘漫水可回舟。《庄子·外物》:“春雨日时,草木怒生。”
16、(好美的意境)王昌龄《芙蓉楼送辛渐》:寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。
17、春雨溟蒙,春云叆叇。释祖钦《偈颂一百二十三首》
18、对长亭晚,骤雨初歇。惟有别时今不忘,暮烟春雨过枫桥。
19、仓庚喈喈,采蘩祁祁。《诗经·小雅·出车》时在中春,阳和方起。
20、天街小雨润如酥,草色遥看近却无。最是一年春好处,绝胜烟柳满皇都。
21、寒雨连江夜人吴,平明送客楚山孤————(王昌龄:《芙蓉楼送辛渐》)
22、春潮带雨晚来急,野渡无人舟自横。――――韦应物《滁州西涧》春雨的古诗《春雨》唐李商隐怅卧新春白袷衣,白门寥落意多违。
23、一霎荷塘过雨,明朝便是秋声。____项鸿祚《清平乐·池上纳凉》
24、一天深夜,阴云密布,响雷一个接着一个,闪电在天空中闪着。风,使劲地吹着,树枝被风吹得喀嚓喀嚓作响,顷刻之间,倾盆大雨就落了下来。
25、 细雨湿衣看不见,闲花落地听无声。——刘长卿《别严士元》
26、渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。
27、文同《北斋雨后》:雨后双禽来占竹,秋深一蝶下寻花。郑文宝《柳枝词》:亭亭画舸系春潭,直到行人酒半酣;不管烟波与风雨,载将离恨过江南。
28、满园深浅色,照在绿波中。唐王涯《春游曲》飒飒东风细雨来,芙蓉塘外有轻雷。
29、渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。